|
||||||||
|
“In the meantime a household name in American music…” Al bleef deze release vele maanden bij de duane diensten liggen is deze singer-songwriter John Fullbright voor mij de “ontdekking” van de week. De puurheid die hij in zijn op zich eenvoudige nummers weet te leggen, maakte van hem op korte tijd een voorname speler in de huidige Americana/singer-songwriters scene. John liet in 2009 voor het eerst van zich horen op het live album ‘Live @ The Blue Door’. Het album verkocht ondertussen al meer dan 10.000 keren. Daarna duikt zijn naam regelmatig op in de scene. Zijn 2012-album ‘From the Ground Up’ werd genomineerd als “Best Americana Album Grammy”. In datzelfde jaar won hij ook de prestigieuze “Harold Adamson Lyric Writing”-prijs van ASCAP voor zijn nummer “Moving”. In 2016 zingt hij tijdens de begrafenisdienst van Leon Russell (1942-2016) en in 2021 was hij te zien in "Reservation Dogs", een tv-serie geproduceerd door Sterlin Harjo & Taika Waititi. Toen John nog op de middelbare school zat, trad hij voor de éérste keer op tijdens het gerenommeerde Woody Guthrie Folk Festival in Okemah (en in juli 2016, tijdens de 19de editie, was Fullbright de headliner). John verliet de universiteit om te kunnen spelen met Mike McClure. Na de release van McClure's ‘Did7’ in 2008, startte Fullbright’s solocarrière bij de Turnpike Troubadours. In april 2008 trad Fullbright voor het eerst op in Oklahoma City, in The Blue Door. De eigenaar van de club werd later zijn manager. Fullbright's debuut studio release ‘From the Ground Up’ (2012) werd opgenomen met producer/engineer Wes Sharon. Het album is een eerbetoon aan de boerderij in Okemah (OK) -het is toevallig ook de geboorteplaats van Woody Guthrie- waar hij opgroeide. Over ‘Songs’ (2014), zijn tweede release, schreef Lynne Margolis voor American Songwriter: "Neil Young was 24 toen hij ‘After the Gold Rush’ (1970) uitbracht. Joni Mitchell nam ‘Blue’ (1971) op toen ze 27 was. John Fullbright's ‘Songs’ kan een plaats innemen in datzelfde pantheon van heilige muzikale meesterwerken…”. “John Fullbright is back in time…” In het voorbije jaar, in september en acht jaar na ‘Song’ (2014), was er de release van John Fullbright’s derde studio album, ‘The Liar’. Het was het wachten méér dan waard op de twaalf soms erg emotionele songs die John, vanachter zijn piano, in de boerderij/opnamestudio van Steve en Charlene Ripley in het noordoosten van Oklahoma opnam. Hij stelde daarvoor een band samen die bestond uit, zoals Fullbright ze noemt “de usual suspects”: Jesse Aycock (slide gitaar), Aaron Boehler, Paul Wilkes, Stephen Lee & Paddy Ryan (drums). In “Bearden 1645” waarmee het album opent zingt John "Everybody needs something they can cling to / A place for happiness to bring you / I got a piano I can sing to / If you can't say it, you don't have to…". Hij beschrijft zo dat hij -ook als dertiger- nog steeds zijn toevlucht vindt in het pianospelen. De 12 songs op de tracklist zijn een verzameling van nieuwe en enkel oude songs. “Unlocked Doors” stond ook op zijn eerste album, ‘Live @ The Blue Door’ uit 2009, waarmee een piepjonge singer-songwriter (hij was toen 20) zijn opwachting maakte. De nieuwe songs zijn klasse songs, waarbij sommige de “rest” overstijgen, zoals het grappige “Social Skills” (“So I drink this gin and I take these pills, just because I don’t have social skills…”), “Lucky”, het langzame walsje “Blameless” en het vaudeville-achtige “Poster Child”. Wat de bluesy love song “Safe to Say” betreft, sluit ik me aan bij hen die de emoties in Fullbright’s zang als hij herhaaldelijk zingt “I’m in Love…”, hier even wat “overdone” vinden. “Paranoid Heart” begint rustig als een klagend folk nummer en explodeert in een Tom Petty-achtige rocker, versterkt door drummer Paddy Ryan en Jesse Aycock's slide gitaarsolo. En dan is er nog het titelnummer. In “The Liar” praat Fullbright opnieuw met God: "God, grant me whiskey and I promise tob e good…". Het past in zijn levenslange strijd met het “concept” van God, van het accepteren van leerstellingen van het christendom. Het sentiment is echt, maar de woorden zijn vals. “It was more than worth waiting for John Fullbright, the eternal piano man and his distinctive new release, 'The Liar'…” (ESC, Rootstime.be) Eric Schuurmans
‘THE LIAR’: tracklist: 01. Bearden 1645 - 02. Paranoid Heart* - 03. Stars – 04. The Liar – 05. Unlocked Doors – 06. Where We Belong – 07. Social Skills*– 08. Lucky – 09. Blameless – 10. Poster Child – 11. Safe to Say – 12. Gasoline (*promo singles) | Music/Lyrics, Producer: John Fullbright | Credits: John Fullbright: vocs, piano, guitar w/ Jesse Aycock, Paddy Ryan, Stephen Lee, Aaron Boehler & Paul Wilkes Discography JOHN FULLBRIGHT: 3-The Liar [2022] | Back to Paradise: A Tribute to Oakie Music – feat. John Fullbright (#2,9,15) [2020] | Busted Jukebox Volume 2, Shovels & Rope - feat. John Fullbright (“I’m Your Man”) [2017] | 2-Songs [2014] | 1-From the Ground Up [2012] | Live @ The Blue Door [2009] | |